Welkom in Zwijndrecht!

Wat een leuk idee: een introductieavond voor alle Zwijndrechtse nieuwingekomenen van het afgelopen jaar.

Het is bloedjeheet, de stoom dampt er af als we voor het raadhuis van onze fiets stappen. Ik tel zo'n dertig aanwezigen in alle leeftijden. Na een kopje koffie worden we welkom geheten door burgemeester Schrijer - minstens zo nieuwingekomen als wij: we gaan een rondrit maken door de gemeente. In een bus met airco! 

Dat is nog eens relaxed rondkijken, de wethouder voorziet ons van de nodige toelichting en ik weet nu al waar ik volgende week een rondje ga fietsen. Misschien vind ik daar mijn stekje om iets van de zonsondergang te beleven.

Bij terugkomst staat ons drankje al klaar. Twee enthousiaste wethouders verzorgen een rondleiding door het oude én het nieuwe deel van het monumentale raadhuis. 
Wat een prachtig gebouw. Ik betreed ruimtes waarvan ik vermoed er nooit meer terug te komen: slim om op het laatste moment mijn camera in mijn tas te mikken. 

Door de authentieke ramen zie ik in de verte zowaar de zon rood ondergaan. Goed voor een mooi plaatje. 

Een geslaagde avond (klik) 

Wasmachien

In één van mijn vroegste herinneringen is het mooi weer. Ik zie, achter ons huis, mijn vader met een grote bak water zeulen. Uit de toelichting van mijn moeder weet ik dat het wasdag is.  Er staat me vaag een wringinstallatie bij, ik herinner me niet of ik die in bedrijf heb gezien.

Mijn geheugen bergt ook minder rooskleurige beelden van de wasdag uit mijn jonge jeugd. In de dampende keuken staat een grote zinken ketel op het vuur, ik weet dat wat er in zit niet fris is. Een emmer met uitgespoelde poepluiers bij de achterdeur wringt zich hier figuurlijk gezien tussen, onmiddellijk gevolgd door een rij badstoffen maandverbandjes aan de waslijn. Mijn geheugen is een museum.

De wasmachine zoals ik mij die van mijn oma herinner bestond uit een grote porseleinen bak met een drievinnige draaier in het midden. Door het aan- en afvoeren van heet sop en dito water werd het wasprogramma doorgewerkt, waarbij oma het wasgoed met een houten tang effectief door het vocht bewoog. Het drogen van de was geschiedde op grote houten rekken waartussen wij als kind verstoppertje speelden. Het verhaal gaat dat mijn oma een centrifuge voor Moederdag kreeg. Groter dan mijn verbazing dat Moederdag dus al zo lang bestaat is die over oma’s bedankje: van een centrifuge ging je wasgoed kreuken en daarom hoefde ze het ding niet. 

Of het verhaal waar is doet er niet toe. Oma had eens moeten weten wat er sinds vanmiddag bij mij in de garage staat. Bijna zou ik zeggen: wie daar zetelt. Omzichtig startten we zojuist de kennismaking - ik voel me klein, mijn nieuwe machien kan meer dan ik.

Als ik op een knop druk komt het goed met de was, belooft ze. Altijd en helemaal.

Overhemden, niet twaalf maar drie? Mijn machien weegt ze en wast ze vervolgens op maat. 

Ik kan voortaan precies zien hoe lang de was gaat duren. Wil ik het korter? Speed Perfect staat er op een knop - en het duurt iets korter. Mag het wat langer duren? Geen probleem met de Eco Perfect knop, daarmee ligt mijn wasje een nacht in het sop te badderen met af en toe een schud-je. Anti-kreuk, extra water, superkort het kan niet op - hoe krijg ik dit allemaal ooit uitgeprobeerd?

De wasmachineverkoper, ik kan niet anders zeggen, was laaiend enthousiast over zijn eigen product. Ieder snufje en voordeeltje heeft hij me vanmiddag uit de doeken gedaan. Alleen bij de overgang tussen gordijnen en lingerie moest hij even slikken, en ik ook, want hoe weet mijn machien dat allemaal uit elkaar te houden? Toch geen camerawerk mag ik hopen.

De mooiste knop is meteen mijn favoriet: Mix. Voor als ik van alles-en-nog-wat wil wassen, gooi maar bij elkaar, druk op Mix en het wordt vanzelf schoon. Als echte doener heb ik die knop meteen uitgeprobeerd, en ja hoor. Schoon!

Mocht ik nu de fabrikant een tip kunnen geven dan zou ik er graag nog een knop bij zien. 
Gewoon eentje voor die speciale dagen,

 of 

voor degene die er nu vast en zeker nooit meer aan begint. 

Een knop met slechts twee woordjes er op....

Géén idéé



Ook leuk om te lezen 
over de was van vroeger: 
(klik) Oh, mijn rug