en soms zit het tegen
Gisteravond om half 12 werd ik door mijn computer afgestraft.
Urenlang had ik mijn werk niet opgeslagen. Het Word-programma liep vast en het halve document van twee dagen werk loste op in het niets.
Terwijl de finish in zicht, mijn deadline haalbaar, leek.
Geen ramp, wel tegenslag. Want reken maar dat ik van slag was. De verbijstering waarmee ik naar de melding op het scherm staarde zal ik niet gauw vergeten. Ik was er totaal niet op bedacht.
Ooit had ik een computer die dagelijks vastliep en ik vond mijn tekst altijd terug; mijn huidige exemplaar liet me nog niet eerder zo in de steek. En dat terwijl ik eergisteren alle fotobestanden naar extern verplaatst had om intern van de computer vlotter te kunnen werken. Ik kan het niemand aanrekenen behalve mezelf: in de flow vergat ik mijn werk op te slaan en ik weet nu al dat me dat nog wel eens zal gebeuren.
Een traantje plengen voor je scherm is geen schande. Echter de wetenschap van de duizenden mensen zich vandaag door de Alpe d'Huzes worstelen doet mijn frustratie verbleken tot een beetje tegenslag.
Gewoon computer aanzetten
concentratie
en gaan
En al die kanjers op de Alpe d'Huzes
wens ik
héél veel succes!!
