woensdag 30 oktober 2013

De school vandaag: net een achtbaan....



De schooldag vliegt om. Voor ik het weet sta ik weer buiten - te tollen op mijn benen. 
Hoopvol vraag ik aan de collega die in mijn buurt woont: fiets je mee? 
Lijkt me gezellig. Ik kan wel wat aanspraak gebruiken, anders val ik op de fiets in slaap.

Nou nee, zegt hij, ik ben met de camper. Meerijden?
Geintje zeker?, aarzel ik. 
Nee natuurlijk niet. Kom mee!

Dat laat ik me natuurlijk geen twee keer zeggen. 
Fiets achterop hijsen, instappen en wegwezen. 

Een leerling die voor de school op haar bus zit te wachten zwaait me met een stralende glimlach uit. En ik wuif terug, ik zit als een vorstin en schiet bij elke bocht in de lach. 

Het voelt echt een beetje alsof we op vakantie zijn.
We? Ik ken mijn collega niet verder dan zijn fiets. Op een cameraatje zie ik de mijne netjes achterop de camper vastzitten. Gelukkig, nog een stukje van mezelf.

Thuis voor de deur worden mijn fiets en ik netjes uitgeladen. 
Er staat een joekel van een camper voor de oprit en geen huisgenoot die het gezien heeft. 

En ik ben thuis, zonder fietsen of varen. 
Leuker dan de achtbaan, moet ik zeggen.

dinsdag 29 oktober 2013

.... da's pas oud

Leerling: Mevrouw, volgende week ben ik jarig!

Mevrouw: Leuk! Hoe oud word je dan?


Leerling: Vijftien!!


Mevrouw: Aaaach, ik weet nog hoe het was toen ik vijftien werd! Maar ja, dat is al honderd jaar geleden....


Leerling: Bent u al honderdvijftien??



Nee.

Mevrouw zit nog niet eens op de helft :p