Ik vind het leuk om dieren om me heen te hebben, dat is altijd al zo geweest. Ik heb een konijn en een kanarie, tot voor kort hield ik kippen. En ik heb guppy’s.
Jaren geleden kreeg ik voor mijn verjaardag van mijn kinderen een kom met guppy’s. Ik was er heel blij mee. Wanneer de zon op de kom scheen zag je de visjes rondzwemmen. Door diezelfde zon tierden groene algen welig in de kom, regelmatig schoonmaken was het devies.
Van tijd tot tijd ontdekte ik een zwerm jonkies. Zette ik die apart in een kleine bak dan bleven ze in leven, zo niet dan werden ze door hun familie opgegeten. Soms zwommen er plotsklaps minder visjes in de kom en was een aantal doodgegaan. Niet dat ik daarom treurde want er werd vlot bij-gejongd – zo gaat dat met guppen. Soms had ik er dertig en soms vijftien.
Voor mijn verjaardag kreeg ik dit jaar tot mijn verrassing een mooi aquarium. Precies groot genoeg voor mijn guppen. Een van mijn kinderen heeft er verstand van, zegt hij. Van hem leerde ik dat ik de bak eerst op gang moest laten komen. Dus water er in, speciale bacteriecultuurvloeistof uit een flesje erbij, pompje er in en draaien maar, verwarming aan – nog twee dagen wachten en pas daarna mochten de vissen er in. Vanwege het evenwicht.
Toen de vissen voor het eerst in hun nieuwe onderkomen rondzwommen vond ik het geheel wat grauwtjes aandoen. Toegegeven, in de oude ronde bak zag ik er ook niet zoveel moois aan, maar nu met de felle lamp erboven vielen mijn guppy’s een beetje tegen. Ik ging op zoek naar een mooie guppen-man, eentje met rode staart leek me gaaf. Maar in geen enkele dierenwinkel zag ik een visje dat ik mooi genoeg vond. Een rafelig staartje of een flets tintje, ze hadden allemaal wel wat…. Ik kwam steevast zonder vis thuis.
Ik beleefde – en beleef– veel plezier van mijn aquariumpje. Na een week was het water al aardig helder. Als ik ’s morgens beneden kwam en het licht aandeed keek ik met plezier naar zilveren visjes. Van mijn zoon kreeg ik twee garnalen cadeau. “Die houden je bodem zo lekker schoon”, zei hij. En dat klopt. Mijn garnalen doen wat ze doen moeten. Ze zitten op hun gemak aan bladeren te knagen, als slakken in de moestuin, en houden de bodem lekker schoon.
Na een maand kocht ik vijf rode tetraatjes voor een kleurtje in de bak. Of het daardoor kwam of door iets anders - binnen een week was de bak één groene algensoep. Ik raadpleegde internet: wat kon ik doen?? Om de dag water verversen en bacteriën erbij, las ik. En dat deed ik. Een week, nog een week. Beetje water er uit, beetje water er in, flesje erboven.
Dagelijks zat ik met mijn dochter gehurkt voor de bak om de situatie te beoordelen. Het viel ons nu op dat er twee mannetjes tussen de guppy’s zwommen. Met de dag leken ze mooier te worden: eerst werden hun staartjes rood, daarna kwam er wat blauw in hun rugvinnen. Toen zelfs die vinnen begonnen te groeien waren we helemaal niet meer voor het glas weg te slaan. “Kijk nou, die vrouwtjes krijgen stippen op hun staart!”
We keken vaker aquarium dan tv. Het probleem was alleen: zou het water ooit nog helder worden? Ik deed mijn ding nog maar weer eens met de prijzige flesjes, en met succes. Op een dag zag ik verrast dat de dames ook een kleurtje kregen. Ik riep er mijn dochter bij want ik geloofde mijn ogen niet: in de warme bak zwommen mijn ooit grauwige guppy’s rond met rode en blauwe staarten.
Een dag later was het aquariumwater glashelder. En met mijn gele flesjes, een stuk tuinslang en een emmer heb ik sindsdien alles onder controle. Van de zestien guppy’s blijken er zes een mannetje te zijn. Een drieling met rood en blauw, eentje met zwart en geel, twee pastelkleurig. Hun staarten groeien nog steeds. Die van de vrouwtjes zijn nu zachtgeel of zachtblauw met donkere stippen. Vorige week spotte ik drie jonkies die in deze bak verrassend snel groeien.
Mijn guppenbak – het woord is zijn lading wel ontstegen – ik kan er uren naar kijken. In die onverwarmde kom op onze piano wisten mijn guppy’s jarenlang te overleven.
Mijn guppen zwemmen levendig rond in hun nieuwe onderkomen, een lust voor het oog. Van donker, koud, stilstaand naar verlicht, warm, bewegend dus zuurstofrijk water: de faciliteiten voor hun leefomgeving zijn aanzienlijk verbeterd. Hun kwaliteiten komen volop tot hun recht, alsmede die van hun medebewoners.
Ik heb hiermee een verbijsterende ontdekking gedaan: mijn guppen zijn dezelfde vissen gebleven. Ik ben er beter voor gaan zorgen. En ik wist het niet eens. Maar nu wel.
