vrijdag 16 augustus 2013

Avondrood na een buitje

Elske vroeg me onlangs wat ik nou eigenlijk zo bijzonder vind aan de ondergaande zon. 

Ik vermoed - dat er niets aan te plannen valt. Ik hoef er niets voor te doen! 
Er valt niets te versnellen of te vertragen, geen kleurtje of helderheid te veranderen. Ik hoef er alleen maar bij te zijn anders mis ik het festijn - en nooit weet ik van tevoren hoe het zal verlopen. De ultieme verrassing van een verpletterend moment van schoonheid, niet te ensceneren - en dat in de tijd van denken in maakbaarheid.

Sta ik braaf te wachten aan het strand onder een heerlijk zonnetje en schuift er op het laatste moment een wolk voor - dan valt er niets meer te fotograferen. 
Boven de zee daarentegen geeft een gat van licht juist een bijzondere dimensie aan het grauwe water, en als ik geluk heb dan kleurt dat vervolgens ook nog 'es rood of oranje. 
Is de zon eenmaal ondergegaan dan volgt in roze wolken de toegift van geometrische patronen of immense berglandschappen. Met een beetje pech is het dan meteen knetterkoud - maar ik blijf kijken. Want vaak is dat het mooiste deel.

En dan vanavond. Onvergetelijk. 
Samen een eindje fietsen, niet te ver, zo te zien heb ik straks prijs. Tegen dat we thuis zijn begint het zonsondergang. "Ik kom zo!", beloof ik tegen beter weten in.....

Na een kalme warming-up barst het kleurenspektakel los. 
Oranje, rood, blauw. Toevallig kijk ik achterom en ik weet niet wat ik zie. Roze wolken, een verticale! roze wolkkolom boven de weg. Het veelkleurige geheel verandert verbluffend snel, geen wind, geen geluid, en toch! En dan, ineens, zie ik boven mijn fiets de roze regenboog. Ik ben perplex. Zoals meestal wanneer je een regenboog ziet voel ik de eerste spetters al. Veel meer dan dat wordt het niet, en ik maak geen haast. 

Ik kom ogen te kort om vast te leggen wat ik zie, en ook woorden om dat uit te leggen. 
Zo verrassend mooi en veelzijdig als hier zag ik nog niet vaak de zon ondergaan, en zeker nooit met een camera in mijn handen. Geïmponeerd druk ik, keer op keer, maak tientallen foto's. Dat wordt weer lastig kiezen straks.

En hier zijn er een paar, chronologisch gerangschikt, voor en achter mij genomen vanaf vrijwel dezelfde plaats: