In één van mijn vroegste herinneringen is het
mooi weer. Ik zie, achter ons huis, mijn vader met een grote bak water zeulen. Uit de toelichting
van mijn moeder weet ik dat het wasdag is.
Er staat me vaag een wringinstallatie bij, ik herinner me niet of ik
die in bedrijf heb gezien.
Mijn geheugen bergt ook minder rooskleurige
beelden van de wasdag uit mijn jonge jeugd. In de dampende keuken staat een
grote zinken ketel op het vuur, ik weet dat wat er in zit niet fris is. Een
emmer met uitgespoelde poepluiers bij de achterdeur wringt zich hier figuurlijk
gezien tussen, onmiddellijk gevolgd door een rij badstoffen maandverbandjes aan
de waslijn. Mijn geheugen is een museum.
De wasmachine zoals ik mij die van mijn oma
herinner bestond uit een grote porseleinen bak met een drievinnige draaier in
het midden. Door het aan- en afvoeren van heet sop en dito water werd het wasprogramma
doorgewerkt, waarbij oma het wasgoed met een houten tang effectief door het vocht bewoog. Het drogen van de was geschiedde op grote houten rekken waartussen wij als kind verstoppertje speelden. Het verhaal gaat dat mijn oma een centrifuge
voor Moederdag kreeg. Groter dan mijn verbazing dat Moederdag dus al zo lang
bestaat is die over oma’s bedankje: van een centrifuge ging je wasgoed kreuken en
daarom hoefde ze het ding niet.
Of het verhaal waar is doet er niet toe. Oma
had eens moeten weten wat er sinds vanmiddag bij mij in de garage staat. Bijna zou
ik zeggen: wie daar zetelt. Omzichtig startten we zojuist de kennismaking - ik voel
me klein, mijn nieuwe machien kan meer dan ik.
Als ik op een knop druk komt het goed met de
was, belooft ze. Altijd en helemaal.
Overhemden, niet twaalf maar drie? Mijn machien weegt ze en
wast ze vervolgens op maat.
Ik kan voortaan precies zien hoe lang de was gaat
duren. Wil ik het korter? Speed Perfect staat er op een knop - en het duurt iets
korter. Mag het wat langer duren? Geen probleem met de Eco Perfect knop,
daarmee ligt mijn wasje een nacht in het sop te badderen met af en toe een
schud-je. Anti-kreuk, extra water, superkort het kan niet op - hoe krijg ik dit
allemaal ooit uitgeprobeerd?
De wasmachineverkoper, ik kan niet anders
zeggen, was laaiend enthousiast over zijn eigen product. Ieder snufje en
voordeeltje heeft hij me vanmiddag uit de doeken gedaan. Alleen bij de overgang
tussen gordijnen en lingerie moest hij even slikken, en ik ook, want hoe weet
mijn machien dat allemaal uit elkaar te houden? Toch geen camerawerk mag ik
hopen.
De mooiste knop is meteen mijn favoriet: Mix.
Voor als ik van alles-en-nog-wat wil wassen, gooi maar bij elkaar, druk op Mix en het
wordt vanzelf schoon. Als echte doener heb ik die knop meteen uitgeprobeerd, en
ja hoor. Schoon!
Mocht ik nu de fabrikant een tip kunnen geven
dan zou ik er graag nog een knop bij zien.
Gewoon eentje voor die speciale dagen,
Gewoon eentje voor die speciale dagen,
of
voor degene die er nu vast en zeker nooit meer aan begint.
Een knop
met slechts twee woordjes er op....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten