"Ik ben tegenwoordig heel goed want ik begrijp ineens alles, mam!"

Onze jongste ging naar het vmbo. 

Op de fiets, 
vijftien kilometer heen en weer terug 
door de polder. 

Na een week of zes in de brugklas 
had ze haar conclusie getrokken: 

Ik ben tegenwoordig heel goed want ik begrijp ineens alles, mam! 

U had het zeker wel verwacht, 

vroeg de meester van groep 8 tegen het einde van het schooljaar. 

Nu had ik niets verwacht, 

ik was de onbevangen moeder 
van een blij kind 
dat zich door de basisschooljaren speelde. 

Met het oog op een aanstaande verhuizing 
was ze vroeg in groep 3 beland 

en daardoor altijd de jongste van de klas. 

Opgewekt, nieuwsgierig, bijdehand, creatief. 

Ik had nog nooit een gedachte aan het vmbo besteed 
die expliciet met haar in verband stond. 

Wel heb ik me later
na die opmerking uit de titel

geschaamd omdat ik niet gemerkt had 
dat ons zonneschijntje 

op haar teentjes had moeten lopen. 

Twee van onze kinderen begonnen op het gymnasium 

en eentje "deed" havo. 

Ik ga niet uitleggen wie welk diploma heeft gehaald 

maar vanzelf ging dat allemaal niet, 

ze hebben er allemaal 
op hun eigen manier 
hard voor gewerkt. 

Op al mijn kinderen ben ik ontzettend trots, 

ongeacht hun schooldiploma. 

Alle vier werden ze een bevoegde leraar, 

ieder op zijn of haar eigen manier.
De verschillen zijn groot en toch niet -

Ze zijn gewoon goed. 

En zolang onze jongste daar geen melding van maakt 

zal er geen kind in haar klas zijn dat denkt: 

Oh onze juf heeft op het VMBO gezeten, 

dat zie je zo. 

Ik werk al zeventien jaar als docent in het VMBO 

en heb daar nog nooit een dag spijt van gehad. 

Natuurlijk moet je fit zijn 
en tegen een stootje kunnen 

want onze leerlingen zijn mondig, handig en supercreatief. 

In de loop van de jaren 
neem je van die eigenschappen vanzelf iets over 

en dat is precies wat je nodig hebt 

om een goede leraar te zijn. 

Op al mijn leerlingen ben ik vroeg of laat trots, 

en meestal niet een beetje. 

Omdat ze iets doen wat ik niet verwacht, 

iets bedenken wat ik nooit zou doen 
of 

omdat ze me recht-voor-mijn-raap zeggen 
wat ze van me vinden: 

vaak hebben ze gelijk, 

soms klinkt het aardig en soms iets minder. 

Wie ben je en wat doe je met je talenten, 

daar gaat het om 

bij leraar en leerling

op welk niveau ook
jong geleerd
levenslang

daar wil ik 

 als docent, als moeder of anderszins 

graag
een bescheiden schakeltje in zijn. 

Kom niet aan mijn VMBO 

Ik hou er van.